Value-driven design (VDD) เป็นกลยุทธ์ด้านวิศวกรรมระบบที่อิงกับเศรษฐศาสตร์จุลภาคซึ่งจะช่วยให้สามารถเพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบได้ Value-driven design คือการพัฒนาโดยสถาบันการบินและอวกาศอเมริกันโดยผ่านโครงการของรัฐบาลอุตสาหกรรมและตัวแทนด้านการศึกษา หน่วยงานวิจัยขั้นสูงของกระทรวงกลาโหมสหรัฐฯได้ประกาศใช้ยุทธศาสตร์เดียวกันนี้เรียกว่า Value centric design ในโครงการ F6 ณ จุดนี้การออกแบบ Value-driven design และค่าการออกแบบเป็นศูนย์กลางจะเปลี่ยนกันได้ สาระสำคัญของกลยุทธ์เหล่านี้คือการเลือกออกแบบเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับระบบแทนที่จะตอบสนองความต้องการด้านประสิทธิภาพ
นอกจากนี้ยังเป็นกรณีของแนวทางการพัฒนาซอฟต์แวร์ Value-driven design ซึ่งผู้มีส่วนเกี่ยวข้องของโครงการจัดลำดับความสำคัญในระดับสูง
Value-driven design (VDD) เป็นเรื่องที่ถกเถียงกันเนื่องจากความต้องการด้านประสิทธิภาพเป็นส่วนสำคัญของระบบวิศวกรรม อย่างไรก็ตามผู้สนับสนุนด้านการออกแบบที่มุ่งเน้นค่านิยมอ้างว่าสามารถปรับปรุงการพัฒนาระบบอวกาศขนาดใหญ่ได้โดยการลดหรือขจัดปัญหาการใช้จ่ายเกินค่าซึ่งเป็นปัญหาใหญ่ตามรายงานของผู้สอบบัญชีอิสระ
Concept
Value-driven design จะสร้างสภาพแวดล้อมที่ช่วยให้และสนับสนุนการเพิ่มประสิทธิภาพการออกแบบโดยการจัดหานักออกแบบให้มีจุดมุ่งหมายและขจัดข้อ จำกัด เหล่านี้ซึ่งได้รับการแสดงเป็นความต้องการด้านประสิทธิภาพ ฟังก์ชั่นเป้าหมายส่งผลต่อคุณลักษณะที่สำคัญทั้งหมดของระบบที่ออกแบบและแสดงผลคะแนน สูงกว่าคะแนนดีกว่าการออกแบบ George Hazelrigg กล่าวว่า “จุดประสงค์ของกรอบนี้คือการประเมินมูลค่าของตัวเลือกการออกแบบแต่ละตัวเพื่อให้สามารถเลือกเปรียบเทียบตัวเลือกต่างๆได้อย่างมีเหตุผลและเลือกได้” ในระดับระบบทั้งหมดฟังก์ชั่นเป้าหมายซึ่งทำการประเมินค่านี้เรียกว่า “รูปแบบค่านิยม” รูปแบบค่าจะแยกแยะ Value-driven design จากทฤษฎียูทิลิตี้หลายแอ็ตทริบิวที่ใช้กับการออกแบบ ในขณะที่ทฤษฎีเอนทิตี้ของหลายแอ็ตทริบิวต์ฟังก์ชันวัตถุประสงค์ถูกสร้างขึ้นจากการประเมินของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียการออกแบบโดยใช้ค่านิยมใช้การวิเคราะห์ทางเศรษฐศาสตร์เพื่อสร้างแบบจำลองมูลค่ารูปแบบของค่ามักเป็นการแสดงออกถึงผลกำไรสำหรับธุรกิจ แต่เป็นแบบจำลองทางเศรษฐศาสตร์ ได้รับการพัฒนาสำหรับองค์กรอื่น ๆ เช่นรัฐบาล
ในการออกแบบระบบวิศวกรจะต้องใช้คุณลักษณะของระบบซึ่งเดิมกำหนดข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพเช่นช่วงและการใช้เชื้อเพลิงของเครื่องบินและสร้างแบบจำลองค่าระบบที่ใช้คุณสมบัติเหล่านี้ทั้งหมดเป็นอินพุท ถัดไปการออกแบบแนวความคิดจะได้รับการเพิ่มประสิทธิภาพเพื่อเพิ่มผลลัพธ์ของรูปแบบค่า จากนั้นเมื่อระบบมีการย่อยสลายเป็นชิ้นส่วนฟังก์ชั่นสำหรับวัตถุประสงค์แต่ละองค์ประกอบมาจากมูลค่าระบบผ่านการวิเคราะห์ความไว
การฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการซึ่งใช้การออกแบบตามตัวอักษรสำหรับดาวเทียมตำแหน่งทั่วโลกได้ดำเนินการในปี 2549 และอาจเป็นตัวอย่างของกระบวนการดังกล่าว
